Glasindustrie GLAS IN LOOD

Het glas bevindt zich bij gewone temperatuur in een toestand van een nog niet uitgekristaliseerde vloeistof, waarvan de viscositeit zo hoog is dat zij zich als een vaste stof gedraagt. Het smeltpunt van glas ligt bij circa 1300 graden celsius, maar verschilt volgens de samenstelling. Bij die temperatuur is de viscositeit laag.

Het gevaar van ontglazing is echter afwezig, omdat kristalvorming bij zulke hoge temperaturen onmogelijk is. Tussen 1100 graden en 700 graden celsius is het gevaar van kristalvorming reëel , daar de viscositeit dan zo laag is dat de groei van kristalkernen mogelijk wordt, terwijl de temperatuur niet te hoog is om kernvorming te beletten.

Van 700 graden celsius af neemt de viscositeit zeer snel toe. Zelfs al zouden er kristalkernen ontstaan dan zouden zijn niet kunnen groeien. Beneden 550 graden celsius is de viscositeit zo hoog dat verdere transformatie onmogelijk is. Bij het afkoelen van de gesmolten glasmassa dient het temperatuurgebied tussen 1100 en 700 graden celsius snel te worden doorlopen.

De chemische samenstelling van glas kan naargelang de gewenste toepassing sterk verschillen. In hoofdzaak bestaat glas uit silica (SiO2), natriumoxyde (Na20) en kalk (CaO). Zolang alleen die drie bestanddelen aanwezig zijn, is het glas volledig kleurloos. Om speciale glassoorten te verkrijgen worden één of meer der hoofdbestanddelen geheel of gedeeltelijk door andere vervangen, terwijl men soms ook toeslagstoffen toevoegt.

Dit artikel is verdeeld over verschillende paginas: 1   2   3